De ALV: achterhaald, maar hoe moet het anders? (2016)

In deze scriptie staat de volgende onderzoeksvraag centraal: welke betekenis geven leden van Nederlandse sportverenigingen aan de algemene ledenvergadering en hoe verhoudt deze zich tot veranderende opvattingen over lidmaatschap? Om deze vraag te beantwoorden zijn er semi-gestructureerde interviews gehouden met respondenten van de casusverenigingen: de Rotterdamse tennisvereniging LTC Kralingen en voetbalvereniging XerxesDZB, eveneens uit Rotterdam. Verder hebben er focusgroepen plaatsgevonden, is er geobserveerd en is er een documentanalyse uitgevoerd. Ondanks de lage opkomst blijven leden het echter wel belangrijk vinden dat zij medezeggenschap en invloed (kunnen) hebben binnen de vereniging. Belangrijke beslissingen over fikse contributieverhogingen, naamswijzigingen of fusies worden als dusdanig belangrijk beschouwd dat leden er iets over te zeggen willen hebben. De huidige vorm, waarin een kleine groep (aanwezige) leden beslist voor het geheel, wordt als niet meer toereikend gezien. De meer consumentistische houding van veel leden heeft daarnaast geleid tot professionalisering bij verenigingen in de vorm van bijvoorbeeld verenigingsmanagers. Het karakter van de vereniging verandert van een ‘voor leden, door leden’ organisatie in een meer dienstverlenende organisatie. Tot op heden is deze verandering overigens niet terug te zien in de verenigingsstructuur. De ALV is achterhaald, maar haar kernelementen moeten behouden worden. In welke vorm dat is, dat is de vraag.